Luisteren is kostbaar. Het geeft iemand de ruimte om te ontdekken wat er van binnen leeft en zich te uiten. Hieronder een mooi gedicht over echt luisteren.
Luisteren is…
Luisteren is: tijd durven verliezen, de ander laten uitpraten,
geen oplossing kunnen geven, maar steeds stapvoets met de ander op weg gaan.
Niet jouw tempo opdringen, maar het zijne* volgen.
Niet jouw antwoord geven, maar hem het zijne laten vinden.
In het luisteren ervaart de ander dat je van hem houdt,
met zijn onmacht, zoeken en tasten.
Wie durft te luisteren voelt niet de dwang om de ander te verlichten,
maar begint te geloven dat het luisteren zelf al licht is.
(Bron onbekend)
Luisteren is nodig voor vertrouwen. Als er echt geluisterd wordt voelt iemand zich begrepen, geaccepteerd en erkend. Het brengt verbinding tot stand. Reden genoeg om bewust te luisteren. Luister jij echt? Naar de ander en ook naar jezelf?
* voor het leesgemak schrijf ik over ‘hem’, maar vul gerust ‘haar’ in.
